Hieronder de laatste column die ik schreef voor 'De Wekker'; Verstoan - Vurrblaaid:
 |
| Verstoan |
‘Domneer,
wat hej ’nen mooien strik um, en van ow preake he’ k völle schik ehad’. Als
je dat op zondagmogen na de dienst hoort in Aalten, is er iets goed gegaan. Men
waardeert de stropdas (door Mathea uitgezocht) en de preek. Want schik, dat kan wel meer zijn dan
plezier alleen. De preek is ook is begrepen.
Dan moet de domneer de aanspreker natuurlijk
ook begrijpen. Maar dat gaat gelukkig meestal goed. Deze domneer kan er erg van
genieten om een nieuw dialect te leren begriepen en af en toe döt ‘e ok zien
best, zodat het net liekt of den ok een betjen plat pröt. Natuurlijk wördt dat
niet wat, en levert die potsierlijkheid hooguit een glimlach op, maar er zit
meer achter dan ‘a'j plat kunt praotn, mo'j 't neet
laoten. Het gaat niet
om de woorden en de klanken, hoe mooi ook. Het gaat er om
dat het lukt elkaar te verstaan. Dat begint met elkaars taal. Niet dat daarmee
alles is gezegd. Want communicatie is veel meer dan praten, zegt dominee en
communicatiedeskundige Anne van der Meiden. Hij zegt het zo: ‘Kiek ik oew an, kiek i-j mi-j an, kiekt wi-j
mekare an!' Dát is communicatie. Ik denk dat hij dit bedoelt: elkaar verstaan
is niet alleen een kwestie van woorden, maar vooral van aandacht en van het
hart.
Vurrblaaid!
Zo had ik laatst een engelse predikant aan de
telefoon. Hij zou in het engels komen preken bij ons in Aalten en zijn preek
zou vertaald worden. De preek ging over psalm 122: ‘ Ik ben verblijd wanneer ze tegen mij zeggen; Wij zullen naar het huis
van de Here gaan’. Hij belde mij omdat hij de nederlandse versie van de
psalm ook had gelezen. Hij vroeg zich af: ‘Rick, what is vurrblaaid?’ Dus ik
legde het uit: verblijd worden is dat je het eerst niet was, en nu wel wordt.
Dat is verblijd. En zo was het ook. Wat was het een zegen om onder een preek te
zitten in een andere taal. Om aangesproken te worden door een dominee uit een
ander land. En opgeroepen te worden tot de vreugde van het evangelie. Zoals de
psalm zegt: waneer ze naar je toe komen en tegen je zeggen: ga mee naar het
huis van de Heer, dan is dat een zegen. Waar je samen leert leven van Genade,
daar leer je elkaar echt verstaan. Want verstaan is niet alleen een kwestie van
woorden, aandacht en het hart, maar vooral van Genade en de Heilige Geest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten