Psalm 42 en 43, die
beroemde psalm voor mensen die dorst hebben naar God, beschrijft niet alleen
heel herkenbaar wat het is om God te missen, maar wijst in dat gemis ook een
weg om te gaan. Een geestelijke oefening voor wie God mist. Die oefening heeft
drie stappen:
1. Gedenken: er
bij stil staan dat er vroeger momenten waren waarop ik de vreugde van Gods heil
heb ervaren. ( 42 vers 5) Sta eens stil bij die momenten. Wat was er toen zo mooi?
Hoe heeft de Here toen betoond ook jouw God te zijn?
2. Toewenden: Als
de Here er toen was, dan is Hij er nu ook. Dan is Hij nu dezelde als toen. Dan
kan ik Hem ook aanspreken. (42 vers 10) Ik kan mijn nood, mijn gemis, mijn vraag
bij Hem neerleggen.
3. Verwachten:
dat is de oefening van het geloof. Uitzien naar wat God geeft en wat Hij gaat
doen, zodat ik Hem weer ontmoet. (vers 3 van psalm 43).
Dat is eigenlijk
in drie stappen wat ook in het refrein van psalm 42 en 43 wordt gedaan: “ Hoop
op God, want ik zal Hem weer loven”. (HSV)
Psalm 43 geeft aan waar dat zal zijn: de plek waar God ons ontmoet is bij het altaar
(43: 4). Dat is de plek van de
verzoening. Toen Christus aan het kruis riep om zijn God, bleef het stil.
Opdat er voor ons een antwoord zou zijn: Maar de Heer zal uitkomst geven.
Wat een bemoedigende preek! Deze stappen zijn
BeantwoordenVerwijderenom eigenlijk uit je hoofd te leren want het gebeurt ons volgens mij allemaal wel eens dat
God zo ver weg lijkt. Mij tenminste wel.
Veel zegen in de gemeente!
Ik ben trouwens een vriendin van Laura en David
BeantwoordenVerwijderenStelpstra en mocht zondag in jullie midden te gast zijn.
Met vriendelijke groet,
Gerda Fr.
Wat mooi dat je de boodschap uit de gedachtenisdienst (van Dongen) op deze manier nog eens levend houdt. Dank.
BeantwoordenVerwijderen