prekenserie Moeder van Jezus nogmaals beschikbaar

Deze week ontdekte ik dat de preekschetsen die ik had gepost op Scribt slecht te downloaden zijn. Mijn excuses daarvoor. Ik ben op zoek gegaan naar een andere plek om ze te bewaren en beschikbaar te stellen. Een nieuwe link naar de map met preekschetsen over Tamar, Rachab, Ruth en Bathseba vindt u hier.

Preekschets Kerst 2012: Maria

Voor de preekschets over Mattheus 1, klik hier. Iedereen gezegende kerstdagen toegewenst.

preekschetsen over Ruth en Bathseba

Ruth - aren rapend

Hier vind u de links naar de preekschetsen over Ruth (klik hier) en Bathseba (klink hier). Ook zij horen in de lijn der genade van Mattheus 1, over de moeders van Jezus.

Kerststal van de meiden 2012

De meiden hebben op de tafel in de gang een kerststal gemaakt, die ik toch even wil delen. Met dank aan de mensen van Playmobil en Schleich.

Let op de wijzen uit het oosten in de laatste foto. Ze brengen dan geen gaven, maar zijn toch herkenbaar als oosterlingen (japan) óf als mensen die gewoonlijk gaven brengen ;) . Zo werken kinderhoofdjes blijkbaar...

Preekschets over Jozua 2, Rachab

Rachab verstopt twee spionnen op haar dak.

Klik hier  voor de preekschets van de morgendienst van 9 november over Rachab.

Weer bereikbaar via vaste telefoon

Goed nieuws: de pastorie is weer bereikbaar via de vaste telefoon.

U kunt ons gewoon weer bellen op het oude nummer dat u van ons kende: 

0543 - 723033.

Wij hopen dat alles nu goed is gegaan, en dat het nu voorbij is.

Dank voor uw geduld!

Gedicht ' de Heere is mijn gerechtigheid. '

Zondagmiddag 2 december haalde ik in de dienst een gedicht, over 'de Heere is mijn gerechtigheid'.
Omdat er naar is gevraagd, zet ik het hier maar even neer. Het gedicht is van de schotse predikant Robert Murray McCheyne.

Ik geef hier het volledige gedicht weer:

Eens was ik een vreemd'ling voor God en mijn hart; 

Ik kende geen schuld en gevoelde geen smart. 

Ik vroeg niet: "Mijn ziele, doorziet gij uw lot? 

Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?" 

Al sprak daar een stem uit de Heilige Blaân 

Van 't Lam, met de zonden der wereld belaân, 

Ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk: 

'k Stond blind, en van verre, in mij zelven zo rijk. 

Ik deed als Jeruzalems dochters weleer; 

Ik weende om de pijn van mijn lijdende Heer', 

En dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld 

Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.

Maar toen mij Gods Geest aan mijzelf had ontdekt, 

Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt, 

Toen voelde ik wat eisen Gods heiligheid deed; 

Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed! 

Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered; 

Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet; 

Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij: 

Ik boog me, en geloofde, en - mijn God sprak mij vrij. 

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, 

Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is: 

Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf, 

Nu neemt mij geen satan de zegekroon af! 

Nu reis ik getroost onder 't heiligend kruis 

Naar 't erfgoed daarboven, in 't Vaderlijk huis. 

Mijn Jezus geleidt mij door de aardse woestijn, 

"Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenlied zijn. 

Preekschets Tamar, Genesis 38

Klik hier voor de preekschets van de preek van 2 december 2012 over Tamar.

Een schilderij van Caravaggio over Judah en Tamar

Column voor de wekker: van preppers tot preken

Onderstaande Column stond in ' de wekker' van vorige week vrijdag:

Preppers

Hoezo toekomst? Het lijkt wel of de jaren ’80 terug zijn. ‘De bom’, die toch wel valt, is er niet meer, maar verder is het crisis alom: krediet – milieu –,  moreel en anderszins. In Amerika vrezen steeds meer mensen dat dag waarop het hele systeem inklapt, nabij is. Zij houden zich dagelijks bezig met het voorbereiden daar op. Preppers, heten ze, van ‘to prepare’, je voorbereiden. Ze zijn zelfvoorzienend, bouwen schuilkelders, hamsteren voedsel en wapens. Ze oefenen in vuurtje stoken en het jagen, villen en klaarmaken van eekhoorns. Zoek maar eens op youtube. Gegarandeerd goed voor een avondvullend programma. De hype zal binnenkort wel overslaan naar europa, verwacht ik.

Power of Now

Hoezo toekomst? Steeds meer mensen geloven in de ‘power of now’ (‘kracht van nu’). De canadese auteur Eckhart Tolle wijst in een boekje met die titel de weg naar verlichting, die alleen te vinden is in het nu. Niet in de toekomst, maar in het nu. Be here now, is zijn boodschap: wees niet bezig met verleden of toekomst, maar wees je bewust van het nu. Zo kan een mens zijn ego leren uitschakelen en zonder oordelen naar de wereld kijken. En wie dat kan, is verlicht.

Prakkiseren

Hoezo toekomst? In de week waarin ik 40 word zit ik te schrijven over ‘leven in het licht van de toekomst’. Dat komt mooi bij elkaar. Ik Ik kom allerlei mensen tegen op internet die eigenlijk geen toekomst meer zien. Ik weeg mijn eigen leven: hoe was de eerste helft? En als die mij gegeven wordt, wat mag ik dan doen met de tweede helft? Wat mag ik verwachten en wat mag ik hopen? Ik weet niet wat de toekomst brengt. Zal er volgende week oorlog zijn in Israel? En wat zal dat doen in het midden oosten? Zal er over 20 jaar nog een europa zijn? Een CGK? Hebben we dan nog auto’s, pensioenen, een euro, electriciteit?

Preken

Hoezo toekomst? Mijn nabije toekomst is: zondag moeten twee preken af zijn over Daniel. Ploeteren dus. Maar ik lees in Daniel: De Here heeft weet van ons, ook in een wereld die doldraait met preppers, power of now en prakkiseren. De Here ziet Koninkrijken opkomen en ondergaan, Zijn Hand is in de geschiedenis. Waar wij de geschiedenis en de toekomst proberen te ontvluchten, is er Een geweest die deze geschiedenis heeft willen binnengaan, om een toekomst te maken. Iemand gelijk een Mensenzoon, aan Wie heerschappij is gegeven.  (Daniel 7: 13-4). En daarom kan tegen Daniel worden gezegd:’ Maar gij, ga het einde tegen en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen.’ (laatste vers van Daniel) Ik heb zin om zondag te gaan preken.

Bollo weer in bedrijf

In de carport staat sinds wij in Aalten wonen een oude motorfiets te wachten op wat aandacht. Nu is het er eindelijk van gekomen.  David en Hans uit Eibergen gaan samen met mij de motor weer in orde maken. In eerste instantie valt het me mee hoe hij van onder het zeil tevoorschijn komt. David en Hans: Nu al bedankt voor de hulp!

... wordt vervolgd.

Het blijft een mooi beestje.

Nog wel wat te poetsen.

.. en zo ging hij de vrachtwagen in.

Column voor de wekker: Uitnodiging

Deze column verscheen vorige week in 'De wekker':
   

                                    

uitnodiging (1)

Bericht van de groningse gemeente Haren vorige week: “Op internet en sociale media wordt opgeroepen vrijdag 21 september naar een feest in Haren te komen. Ondanks deze hardnekkige berichten willen wij, de gemeente Haren en burgemeester Bats, … benadrukken dat er aanstaande vrijdag 21 september geen feest in Haren is.” (opmaak van mij, RB) De gemeente zet alle zeilen bij ‘om te voorkomen dat het uit de hand loopt’.

Via de sociale media was de uitnodiging voor een verjaardagsfeest per abuis bij velen terechtgekomen en doorgestuurd. Blijkbaar is het leuk om samen een Hype te veroorzaken. Er werden zelfs Flyers en poster gemaakt en duizenden gaven aan naar Haren te zullen komen. Jammer maar helaas voor de jarige, wiens ‘sweet sixteen’ zo een bittere bijsmaak heeft gekregen.

Waarom zouden mensen daar aan mee doen? Zou het, naast misplaatst gevoel voor humor, niet een verlangen kunnen zijn om ergens bij te horen? Als sociale banden minder sterk worden, is het fijn om af en toe iets te doen wat het ‘samengevoel’ geeft. Of gaat de eenzaamheid nog dieper, en was deze onbedoelde uitnodiging voor zo velen een strohalm om aan vast te klampen: misschien kan ik zo even doen alsof er ergens iemand is die mijn aanwezigheid waardeert?

Uitnodiging (2)

Ik zit deze dagen regelmatig te bladeren in  ‘De  strijd om je hart’, van John Eldredge en Brent Curtis. Dat boek gaat over de Uitnodiging die God doet uitgaan naar mensen, omdat Hij met hen in een relatie van liefde wil treden. En hoe die Uitnodiging vaak geen weerklank vindt in ons hart.

Omdat wij het moeilijk vinden om stil te staan bij wat er in ons hart gaande is. Omdat wij bang zijn geworden om gekwetst te worden of bang om ons over te geven aan Gods genade.  Het kan dus ook andersom. Uitgenodigd worden voor een feest en de Uitnodiging niet aannemen.

Zouden die twee verhalen over uitnodigingen iets met elkaar te maken kunnen hebben? Zo vaak verliezen we onszelf in van alles en nog wat, desnoods creëren we zelf een nieuwe hype, om maar niet te hoeven stilstaan bij de diepste dingen van ons hart. Omdat we niet weten om te gaan met de Uitnodiging die ons aantrekt en ook bang maakt. Liever op safe spelen met Facebook, waar we onze relaties exact kunnen controleren, dan te voorschijn komen en zeggen ‘Hier ben ik’ , om samen echt te leven voor Gods aangezicht. Gelukkig maar dat God trouw is! Hoeveel ossen we ook nodig moeten inspecteren, ons geldt een uitnodiging: “ Kom, want alle dingen zijn nu gereed.” (Lukas 14) En wij hoeven ons niet bang te maken dat dit feest uit de hand loopt.                                                                 

Themazondag - een vraag voor jullie

Zondag beginnen we in  de CGK Aalten samen aan het nieuwe seizoen. We gaan dit seizoen samen het bijbelboek Daniel lezen, en gaan dan kijken naar onze identiteit. Identiteit is een moeilijk woord voor wie-je-nu-echt-bent. Volgens het bijbelboek Daniel is iemand die met God wandelt

merk - waardig  (klik)

En dan komen de vragen: op welke manier ben je dan merkwaardig? Daarmee gaan we aan de slag dit jaar. Voor zondagavond, als we een begin gaan maken met dit thema, wil ik alle gemeenteleden vragen een voorwerp mee te nemen waarmee je goed kunt laten zien wie je bent.

Psalm 42 en 43: een geestelijke oefening voor wie God mist.

Psalm 42 en 43, die beroemde psalm voor mensen die dorst hebben naar God, beschrijft niet alleen heel herkenbaar wat het is om God te missen, maar wijst in dat gemis ook een weg om te gaan. Een geestelijke oefening voor wie God mist. Die oefening heeft drie stappen:

1. Gedenken: er bij stil staan dat er vroeger momenten waren waarop ik de vreugde van Gods heil heb ervaren. ( 42 vers 5) Sta eens stil bij die momenten. Wat was er toen zo mooi? Hoe heeft de Here toen betoond ook jouw God te zijn?

2. Toewenden: Als de Here er toen was, dan is Hij er nu ook. Dan is Hij nu dezelde als toen. Dan kan ik Hem ook aanspreken. (42 vers 10) Ik kan mijn nood, mijn gemis, mijn vraag bij Hem neerleggen.

3. Verwachten: dat is de oefening van het geloof. Uitzien naar wat God geeft en wat Hij gaat doen, zodat ik Hem weer ontmoet. (vers 3 van psalm 43).

Dat is eigenlijk in drie stappen wat ook in het refrein van psalm 42 en 43 wordt gedaan: “ Hoop op God, want ik zal Hem weer loven”. (HSV)

Psalm 43 geeft aan waar dat zal zijn: de plek waar God ons ontmoet is bij het altaar (43: 4). Dat is de plek  van de verzoening. Toen Christus aan het kruis riep om zijn God, bleef het stil. Opdat er voor ons een antwoord zou zijn: Maar de Heer zal uitkomst geven. 

Column voor de wekker: Koffergrammofoon - Kerkdiensten buitenland

Onderstaande column verscheen vandaag in de Wekker:

Koffergrammofoon

Weinig kerkdiensten kan ik me herinneren als die ene tijdens een vakantie in Frankrijk. Ik zal een jaar of 14 geweest zijn. We bezochten de plaatselijke protestante kerk – de Eglise Réformé. In de deur van een klein kerkje werden wij enthousiast begroet door een oude diakones. Ouderwetse bril, glinsterende ogen, witte habijt en heel veel pit. Binnen was het kaal: veel lege plaatsen en veel oude mensen. Voor de dienst was er orgelmuziek van een singeltje op de 45 – toeren koffergrammofoon: Toccata en Fuga van Bach. Toen het tijd was kwam de diacones naar voren, nam vief en hoorbaar de naald van de plaat, en begon de dienst. Ze dirigeerde ons acapella zingen, ze ging voor in gebed en schriftlezing. De preek die zij voorlas werd voor ons vertaald door een vaste bezoeker uit zeeland. Eenvoudiger kon het niet, maar daar was de gemeente van Christus bijeen. En we wisten het.

Na de dienst werden wij uitgenodigd voor een picknick met de gemeente. Genoemde diacones ging ons nog een keer voor, nu haar oude Renault 4 en naar een mooi plekje in de natuur. Daar sprak ik voor het eerst echt frans met echte franse mensen, en echt engels met echte engelse mensen (ook gasten). We deelden brood en wijn, frisdrank en koude kip en we hadden gemeenschap der heiligen.

Kerkdiensten buitenland

Hier moest ik aan denken toen mijn oog viel op de rubriek ‘kerkdiensten buitenland’ op de website van het Reformatorisch Dagblad. ‘Kerkdiensten buitenland’. In Frankrijk worden dit jaar 8 kerkdiensten gehouden, zie ik op het kaartje, en in Spanje 9. Dat is niet zoveel. Natuurlijk snap ik wel wat de redactie bedoelt: er worden nederlandstalige kerkdiensten aangekondigd. Dat staat er ook wel bij, maar toch. Een echte kerkdienst is een nederlandse kerkdienst, lijkt het kaartje te zeggen. Ik ben het er niet mee eens. Natuurlijk snap ik best dat een preek in het nederlands beter te begrijpen is, en dat het ook wat heeft: samen onze eigen psalmen zingen in een oude franse kerk. Maar wat zien de leden van de franse Eglise Réformé dan aan ons? Zij zien hollanders die hun deur voorbij gaan omdat hun kerk blijkbaar geen kerk is. Zij zien hollanders die genoeg hebben aan zichzelf en alleen naar de kerk komen om hun eigen vertrouwde preek te horen. Maar zien zij ook de kerk van Christus?

Mijn voorstel: laten we in de rubriek “kerkdiensten buitenland” elkaar adressen doorgeven van kleine kerkjes in frankrijk of duitsland of zwitserland, waar de broeders en zusters het zwaar hebben. En laten we hun diensten bezoeken. We nemen onze kinderen en jongeren mee, we geven gul in de collecte, we zingen zo goed mogelijk mee en bidden voor onze broeders en zusters. En wat we dan ontvangen? In ieder geval zullen we leren wat Gemeenschap der Heiligen is, ook als we van de preek niks hebben verstaan. Ga gewoon eens een keer naar de kerk om te geven – en al het andere ontvangt u bovendien.

Mark, bedankt!

Je hebt twee soorten mensen in de motorwereld: rijders en poetsers. Wie mij een beetje kent, zal mij niet meteen in de tweede groep scharen.

Toch moet er wel eens wat aan een motor gebeuren. Daarom hadden onze dochter de koe bij de hoorns gevat, en de motor eens onder handen genomen met een handje vers grind.

Gelukkig wilde Mark Pennings, die zich onlangs als schadehersteller vestigde in Varsseveld, zich wel over de Varadero ontfermen. Na betreffende poetsbeurt en een schuivertje vorig jaar heb ik er weinig meer aan gedaan, en zag het oude brik er  ongeveer zo uit:

Nu is de Honda weer volle glorie hersteld:

Bedankt, Mark! 

Dus mijn tip is: Mark Pennings schadeherstel (Klik hier)

Column voor de wekker: de opgenomen gemeente / de uitgezonden gemeente

Onderstaande column is vandaag verschenen in de Wekker: 

De opgenomen gemeente

Onlangs werd onze gemeente opgenomen. Voor de televisie. Een heel gedoe, zo’n opname. Er moet veel vergaderd en overlegd worden. Met de kosters, met het koor, met de muzikanten en met de mensen van Zendtijd voor Kerken. Er komen ‘mannetjes’ in je kerk kijken om veel vragen te stellen en te kijken naar het licht, de ruimte en de mogelijkheden, allemaal best veel gedoe.

Tijdens de opname wordt dat niet anders. De kerkzaal is voor 1 dag omgebouwd tot een studio. Er staan overal camera’s en je stoel op de kansel is opeens weg. Het is wel wennen als je steeds van de kansel moet omdat wegens de hitte de mevrouw van de Makeup je gezicht bij moet werken. (Dat probleem heb ik  doorgaans niet). Raar, om een collecte aan te kondigen die je zelf pas volgende week gaat houden (en ja, we hebben hem echt ook zelf gehouden). Vreemd, om in de middagdienst de wet te lezen.  Zo word je heel gemakkelijk van een deelnemer aan de eredienst tot een toeschouwer. En de aandacht van de gemeente was overal, behalve bij de preek. Kortom: hoe dankbaar we ook zijn dat de overheid in Nederland nog steeds wil meebetalen aan de opname van de gemeente, het is een heel gedoe. Niet meer doen dus?

De uitgezonden gemeente

Zeker wel! Want het is goed te bedenken: we doen dit om te dienen. We hebben al die dingen gedaan omdat we mensen die aan huis gebonden zijn ook graag het evangelie willen doorgeven. We hopen dat het mensen brengt aan de voet van het Kruis.

Even waren wij als gemeente zendingsgemeente, verbonden met het zendingsveld in Mada, Sulawesi. Even waren wij uitzendingsgemeente, verbonden met mensen thuis die misschien in geen jaren een kerk van binnen hebben gezien.

Wij vinden het fijn om elkaar te bemoedigen met de belofte van de Here Jezus aan zijn discipelen: zie ik ben met u, alle dagen! Maar de woorden er voor vergeten we al snel: ‘Gaat dan heen, maakt alle volken tot mijn discipelen’. En die taak is de taak van de gemeente van Christus, ook in 2012.

Zo waren wij als gemeente van Aalten al uitgezonden nog terwijl we opgenomen werden. En een gezonden gemeente kan heel wat gedoe hebben, want die verlangt er naar om getuige te zijn van haar Heiland. En daarom gaat de voorganger desnoods negen keer naar de makeup. Noem het lijden omwille van het evangelie.

Zolang de gemeente nog niet is opgenomen, is zij een uitgezonden gemeente. Daarom zeg ik: het is elke dag en elk moment  Zendtijd voor de kerken. En als we echt willen doen wat Jezus ons bevolen heeft, als we echt zendende gemeente willen zijn, wat mag ons dat dan kosten? 

preekschets Markus 11: Jezus op weg naar Jeruzalem

Met palmtakken werd Jezus toegezwaaid

Klink hier voor de preekschets over Markus 11. We lazen over Jezus die Jeruzalem in ging op een ezel en Die de handelaars uit de Tempel verwijderde.

preekschets Markus 8; 'Wie zeg jij dat Ik ben?'

Gisteren vierden wij het heilig avondmaal. Aan tafel lazen wij het laatste gedeelte van Markus 8. Jezus kondigt daar aan dat Hij moet gaan lijden en sterven. We hebben stilgestaan bij de vraag van Jezus: ' Wie zeg jij dat Ik ben?'

klik hier voor de preekschets bij Markus 8.

stilte - tot de volgende tweet

De lijdenstijd begint vandaag. Vanaf vandaag wordt de blik gericht naar voren: naar goede vrijdag en Pasen. Er liggen 40 dagen voor ons waarin we bewust de tijd mogen nemen om bezig te zijn met het lijden en sterven van Jezus.

Het is goed om vormen te zoeken die daarbij helpen. Daarom ben in vanaf vandaag een poosje niet te vinden op Hyves, Facebook en Twitter. Om mezelf meer tijd te geven voor stilte en bezinning.

Behalve berichten over preekschetsen hoef je van mij dus de komende tijd even niets te verwachten, tot aan Pasen. Dan hoop ik weer aanwezig te zijn met een prachtige eerste tweet: 'De HEER is waarlijk opgestaan!'

Dominee - VDm , column voor de wekker van 17 februari

... als Een Die dient

Dominee

Ik vind het een lastig woord: dominee. Elke keer als ik het gebruik aarzel ik. Er is zelfs een korte periode geweest waarin ik weigerde het te gebruiken. Dat leverde soms verwarring op, bijvoorbeeld aan de telefoon. ‘Met Rik Bikker spreekt u’ – even stilte – ‘Met wie? Ah, de dominee!’ En soms hoorde ik ze denken: ‘zeg dat dan!’  Dus gebruik ik het woord maar weer, in alle vrijmoedigheid.

Mijn moeite zit hierin: ‘Dominee’ komt van ‘dominus’ en dat betekent ‘heer’. Moet ik mijzelf dan een heer noemen? Natuurlijk snap ik waar dat vandaan komt. Er was een tijd  in nederland waarin de dominee een Notabele was. Hij hoorde bij de mensen met een bepaalde status: de notaris, de dokter en de dominee. En ik begrijp ook dat je mag zeggen als predikant: de boodschap die ik brengen mag, is er een van groot belang.

In die zin vind ik wel dat ik een notabele ben, iemand die het waard is opgemerkt te worden. (Want dat betekent het woord notabel). Niet om mij, maar om de boodschap die ik brengen mag. Maar dat maakt van mij geen heer. Ik ben niet  iemand die een ander bevelen mag. Dat mag Jezus, Hij is Heer! Hij was een Heer en werd een knecht. Hij is gekomen als Een Die dient. En een discipel staat niet boven zijn meester, of een slaaf boven zijn heer. Dus ik ook niet.

VDM

Gelukkig is er ook een andere titel: VDm. Die gebruik ik graag in correspondentie: ‘Rik Bikker VDm’ . Die letters zijn afkorting van Verbi Divini minister – dienaar van het Goddelijke Woord. Ook oude woorden, ook in een dode taal, maar in die woorden zit veel leven. Dienaar van het Goddelijke Woord, dat wil ik zijn! Het Goddelijke Woord, dat is het evangelie, maar dat is ook Jezus zelf. Ik mag mij geroepen weten om een dienaar te zijn van Jezus.

Zo wil ik mijn werk als predikant doen. Zo wil ik in de gemeente aanwezig zijn, zo wil ik in Aalten onder de mensen zijn. Laat mij maar niet notabel zijn omdat ik een heer ben. Ik bid dat ik notabel mag zijn omdat mensen in mijn leven iets zien van mijn Heer.

Die letters zijn dus niet voor mij alleen. Niet iedereen hoeft dominee te zijn. Maar als je nu door genade mag zeggen: ‘Jezus is mijn Heer’, dan wil je Hem toch dienen? Wat mij betreft zetten meer mensen die letters VDm  achter hun naam. Niet om je te onderscheiden, maar dat heb je weer eens iets moois te vertellen, als mensen er naar vragen. En dan zeg je maar: ‘VDm? Ik ben visser der mensen’.

Rik Bikker VDm

preekschets Markus 5

Klik hier voor de link naar de preekschets over het eerste deel van Markus 5. Jezus gaat naar de overkant van het meer van Galilea en bevrijdt daar een bezetene.

Preekschets Markus 4

Klink hier voor de preekschets van Markus 4. Jezus vertelt de gelijkenis van de zaaier. Wat is onze reactie op de boodschap van Jezus? Zijn doel: Hij wil vrucht zien! - Hij wil vrucht geven!

De zaaier, een schilderij van Vincent van Gogh

Preekschets Markus 3

Klink hier voor de link naar de preekschets over Markus 3. Voor het eerst in het Markusevangelie wordt weerstand tegen Jezus zichtbaar. Hij wordt voor duivelskunstenaar uitgemaakt en plannen worden gesmeed om Hem te doden. Juist dán gaat Jezus spreken over vergeving...

Preekschets Markus twee

Hier de link naar de preekschets bij de preek over Markus 2. We hebben gelezen vers 13 - 28. Drie momenten worden verteld, waarin Jezus een discussie met anderen aangrijpt om te laten zien wie Hij is.

Schilderij hierboven : Jezus roept tollenaar Levi Hem te volgen. Op dit schilderij van Cara Vaggio (1573-1610) zien we Jezus (geheel rechts) Hij roept Levi (midden achter de tafel) zich bij Hem aan te sluiten. "Wie ben ik?" lijkt Levi te zeggen. Het licht valt op zijn gezicht. 

Buizen en buisje gevraagd!

Aanstaande zondag hoop ik te beginnen aan de prekenserie 'Open en bloot', over huwelijk, relaties en seksualiteit. Als voorbeeld daarbij heb ik buisjes en buizen nodig: grote, kleine, diepe, ondiepe, harde en zachte, en zo voorts.

Dus mijn vraag is: neem alsjeblieft zondagmorgen een buis of buisje mee naar de kerk.

Waarom? - tjsa...  dat wordt zondag vast wel duidelijk.

Preekschets Markus 1: Zie de Zoon van God

Oude muurschildering die de doop van Jezus verbeeldt.

Voor de preekschets van de preek van vanmiddag zie hier. U kunt daar ook het document downloaden en of printen. De preek ging voornamelijk over hoe Markus wil dat wij Jezus zien. In Hoofdstuk 1 van het evangelie wordt hij aangewezen door de Johannes de Doper, bij zijn doop door zijn hemelse Vader en  ook door profetieën uit  het Oude Testament.

Torenmolen Zeddam

Vanmiddag hebben we een kijkje genomen in de torenmolen van Zeddam. Deze molen is de oudste van Nederland, nog uit de middeleeuwen. We hadden een mooi uitje: een prachtige omgeving, oude techniek, een vriendelijke molenaar en een gelegenheid om de nieuwe camera uit te proberen.

tegenlicht

Kijk ook eens naar boven

de vriendelijke molenaar

genieten