woensdag 13 mei 2015

Column voor de wekker: Iedereen is van de wereld - en de wereld is voor iedereen.

Onderstaande column schreef ik vorige maand voor 'De Wekker', 

Thé Lau


Iedereen is van de wereld

Dat zingt de Bergse zanger Thé Lau, die de laatste tijd om zijn gehele oeuvre is gelauwerd (what’s in a name). Een pakkende zin, maar wat zeg je er mee? Wij gereformeerden zeggen het in ieder geval niet. ‘Wij zijn niet van de wereld, wij zijn in de wereld.’ Een mooie zin, maar ik geloof er niks van.  Wij zijn helemaal niet in de wereld. We sluiten ons keurig op in onze eigen kerkelijke cultuur en trekken ons terug uit de samenleving. Hoe relevant is de kerk voor de mensen om ons heen? Hoeveel niet – kerkelijke vrienden heb ik eigenlijk? Bij de cursus getuigend gemeente zijn, die wij in Aalten volgen wordt dat pijnlijk duidelijk: het zijn er veel te weinig. Maar ondertussen zijn we wel ván de wereld. Want we denken precies zoals de wereld denkt. In termen van invloed en macht, status, geld. Vooral bezig met onze eigen rust, vrijheid, comfort. Aan trots en hoogmoed geen gebrek. Niets wereldlijks is ons vreemd. Laten we het maar eens zeggen, als een belijdenis van schuld: iedereen is van de wereld, en ik ook.

... en de wereld is van iedereen.

Dat zingt Thé Lau ook: de wereld is van iedereen. Het zijn woorden die ruimte maken voor anderen. Als de kerk nou eens zou inzetten met dit credo, dan zouden we echt een ander geluid laten horen dan de wereld. Zoals Kees van der Staaij ons voordoet. Hij vroeg aandacht in de media en de tweede kamer voor kinderen met het down – syndroom. Omdat we als nederland dreigen te gaan denken dat de wereld niet is voor mensen met het down – syndroom. En dat er voor hen geen plaats is op deze wereld. Zoals Arie Slob dat doet, die in de discussie over bed, bad en brood aandacht vraagt voor woorden van Jezus: ‘Ik was hongerig, en u gaf mij te eten.’ Omdat we als nederland dreigen te gaan denken dat er in ons werelddeel geen plaats is voor mensen die hebben moeten vluchten en die geen thuis meer hebben. Laat het een belijdenis zijn van solidariteit met hen, voor wie bijna geen plaats meer is. Net als de lofzang van Maria. “ Hij heeft machtigen van hun troon getrokken, en nederigen heeft Hij verhoogd. Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld, en rijken heeft Hij ledig weggezonden. “

Thé Lau, ik hef het glas op jouw gezondheid, want jij staat niet alleen. Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.